Virtual Booth

Kepuasan tertunda dan kawalan kendiri merupakan aspek penting dalam perkembangan kanak-kanak prasekolah. Kajian ini bertujuan untuk mengenal pasti hubungan antara jenis hubungan sosial (bersendirian dan kumpulan berpasangan) dan jantina dengan tingkah laku kepuasan tertunda. Reka bentuk kajian ialah kajian kuantitatif korelasi bukan parametrik. Sampel melibatkan seramai 32 murid prasekolah dari sebuah sekolah di Besut, Terengganu. Persampelan dipilih melalui persampelan rawak mudah dalam kalangan murid prasekolah. Instrumen kajian utama ialah tugasan kelewatan makanan ringan yang mengukur kemampuan murid menangguhkan  kepuasan. Data dianalisis secara deskriptif dan inferensi menggunakan perisian Statistical Package for Social Sciences (SPSS) versi 27. Dapatan kajian menunjukkan terdapat perbezaan signifikan kepuasan tertunda dalam situasi bersendirian dan kumpulan berpasangan dengan nilai chi square χ²=9.73, p=0.028, p<0.05. Manakala, 
terdapat hubungan positif yang signifikan antara jantina dengan kepuasan tertunda dalam situasi bersendirian dan kumpulan berpasangan dengan nilai chi square χ²=9.515, p=0.023, p<0.05. Dapatan kajian ini menunjukkan bahawa perempuan mempunyai kawalan kendiri yang lebih baik berbanding lelaki dalam konteks sosial. 
Penemuan ini menegaskan bahawa kawalan kendiri lebih banyak dipengaruhi oleh mekanisme dalaman seperti kawalan impuls dan regulasi emosi. Kajian ini memberi implikasi kepada pendidik untuk merangka strategi yang melibatkan aktiviti individu dan kumpulan bagi memupuk kawalan kendiri murid prasekolah. Selain itu, kajian 
ini mencadangkan intervensi awal yang disesuaikan mengikut jantina untuk menyokong pembangunan kawalan kendiri. Implikasi kajian juga membuka ruang untuk kajian lanjut mengenai peranan faktor sosioekonomi dan budaya dalam mempengaruhi tingkah laku kawalan kendiri kanak-kanak.